ik voel me keigoed yeah

Hola vrinden,

Nu bijna drie weken geleden zijn we naar ons appartementje boven het hostel verhuisd. zoveel mogelijk meubels tussen mijn bed en het bed van Marlou (dat in dezelfde kamer staat) neer gezet om te voorkomen dat we elkaar 24 uur per dag zien. heel fijn in ieder geval om een eigen plek te hebben waar onze eigen muziek kunnen draaien en je je niet groot hoeft de houden tijdens de schrikmomenten in I am legend.

Op de UNAM worden we goed bezig gehouden. Marlou heeft een Nederlands witlof-receptenboekje vertaald naar het Spaans, en ik heb een wetenschappelijk artikel dat door de vertaalmachine was gehaald gecorrigeerd op leestekens voordat het werd ingestuurd voor publicatie. Het onderzoek gaat inmiddels beter. Ik ga interviews afnemen met boeren over de manier waarop zij het land bewerken. Vaak worden de resten van de vorige oogst in brand gestoken om zo het land vruchtbaarder te maken. Regelmatig lopen deze branden uit de hand omdat dit voor de boeren voordelig is. De bomen in het nationaal park die voldoende beschadigd zijn door brand mogen worden gekapt, het hout kan de boer verkopen en het verbrande terrein kan hij gebruiken om zijn landbouwgrond uit te breiden. verschillende instanties hebben programma's opgezet om de bosbranden te voorkomen, maar met weinig succes. Een groot aantal boeren is analfabeet en kan (en wil) de papieren die de instanties van hen vraagt niet invullen.
Er zijn ongeveer zes anderen studenten die ook in ditzelfde gebied werken. Zij houden zich bezig met reforestation, vegetatie opbouw na brand en carbon capture.

Dat is de doordeweeksedagbezigheid. Daarnaast gelukkig genoeg tijd om te kaarten, biertjes te drinken en de stad te leren kennen. Een aantal weken geleden zijn we samen met Bea, het leukste meisje van onze onderzoeksgroep, naar Xochimilco geweest. Hier hebben we hele grote tortillas en biertjes gekocht en een bootje gehuurd. Onze bootsman was een vadsige kerel die waarschijnlijk nog nooit eerder een boot had bestuurd. Alle bootjes daar worden net als in Venetie met een stok voortbewogen. Wij hebben bijna anderhalf uur op dezelfde plek rondjes gedraaid, de beste man is zn stok kwijtgeraakt en raakte een boom waardoor het dak een stukje naar beneden kwam gezet. bijna in mn broek geplast van het lachen, hele toffe dag gehad en besloten dat we er op koningendag weer heen moeten (met Bea natuurlijk).

Het weekend daarna naar Monterrey geweest om mijn gastfamilie op te zoeken. Helemaal doodgeknuffeld door mama Edith en volgestopt met eten. Een avond gaan dansen en de dag erna heel brak geweest. Mama Edith heeft ons leren breien, dus nu zijn Marlou en ik (terwijl het buiten dertig graden is) bezig met het breien van mutsen, sjaals en slaapzakken.

Hylke (een jongen van onze studie) is inmiddels ook aangekomen in Mexico. Gezellig om hem erbij te hebben (ook heel fijn dat hij een laptop heeft en we films kunnen kijken). dat is bijzaak natuurlijk hylke ;)

Afgelopen weekend met een groep beschaafde Mexicanen naar Lucha Libre (free wrestling) geweest. Geweldig! Mannen met maskers, vechtend in speedos. Iedereen ineens ziekelijk enthousiast, juichen, schreeuwen, schelden. De show was ontzettend nep, maar wel tot ik schor was mee lopen schreeuwen.

Het is tot mijn verbazing nog steeds heel gezellig met Marlou ;) Relaxed dat iemand minstens net zoveel nerdengrapjes maakt en eindeloos kan kaarten.

hasta la pasta,
liefs!

ps we zijn naar het frida kahlo huis geweest